บทความประจำวัน

เบื้องหลังหรือเบื้องหน้า หากศรัทธาเต็มดวงใจ

สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ ปุพพาราม ปราสาทของนางวิสาขามิคารมารดา ใกล้พระนครสาวัตถี

พระช่วยโยม โยมช่วยพระ อริยจิต มิตรช่วยมิตร มิตรจริงแท้ แน่นักหนา

ทรัพย์ที่เรามี คืออุปกรณ์สร้างบารมีในชาตินี้ ตายแล้วก็เอาไปไม่ได้ จะเอาไปได้ต้องเปลี่ยนทรัพย์เป็นเครดิตการ์ดภายในฝากฝังไว้ในพระพุทธศาสนา

ในกรณีที่คนท้องมีความผิดปกติบางอย่าง ที่ คุณหมอยืนยันว่า ต้องทำแท้งเด็กออกเพื่อรักษาชีวิตแม่ไว้ หากเป็นกรณีนี้ต้องตัดสินอย่างไร

นิมิต เหมือนพิมพ์เขียว จะลร้างบานต้องมิแบบแปลน พิมพ์เขียว ใครว่าพิมพ์เขียวไม่ใช่บ้าน ก็ช่างเขา

คุณพ่อถึงแม้จะเป็นหนุ่มบ้านนอก แต่ก็เป็นเศรษฐี เป็นที่นับหน้าถือตาของชาวบ้านมาก ท่านเป็นคนมีธรรมะ เคยบวชเรียนถึงเปรียญธรรม ๖ ประโยค และท่านเรียนวิชาหมอยามาด้วย

ในโลกยุคปัจจุบันคุณเคยด่วนตัดสินใครว่าเป็น “พุทธแท้” หรือ “พุทธเทียม”

การศึกษาเรื่องราวของ "วัดอัมพาฏกวัน" นี้เอง ทำ ไห้ได้เห็นภาพการเจริญเติบโตของพระพุทธศาสนาจากจุดหนึ่งขยายตัวไปล่อีกหลายๆ จุดได้อย่างชัดเจน นั่นคือ การเรื่มต้นจากศรัทธาของ "จิตตคฤหบดี"

พระราชาได้ให้ตีกลองป่าวร้องว่า พรุ่งนี้ อาจารย์กับลูกศิษย์ทั้งสองจะแสดงศิลปะ ผู้ประสงค์จะดู จงพากันมาดูที่สนามหลวง.

ายไม่เคยเบื่อ หรือ เกียจคร้านในการปฏิบัติธรรม ในการสร้างบุญเลย

  ยมบาลฟังแล้วนิ่งอึ้ง พลางให้เสมียนดูในด้านการกุศลต่อไปว่า หญิงนั้นทำบุญไว้บ้างหรือเปล่า เสมียนบอกว่า “เคยช่วยงานก่อสร้างโรงเรียน

ครั้งหนึ่ง พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เสด็จไปจำพรรษาที่สวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เพื่อแสดงพระอภิธรรม โปรดพุทธมารดา

เป็นพระไม่มีอะไรง่าย ฉันอาหาร 2 มื้อ นั่งสมาธิ สวดมนต์ ทำกิจวัตร กิจกรรม แต่ก็สบายใจ เป็นความสุขที่ไม่ได้อิงวัตถุ

“ตั้งใจจะอุปภัมภก ยอยกพระพุทธศาสนา ป้องกันขอบขันธสีมา รักษาประชาชนและมนตรี” พระราชปณิธานในพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช (โดย.รัตนวลี)

.....ก่อนที่จะพูดสิ่งใดออกไป มีหลักง่ายๆ ดังนี้ ๑.มีจิตเมตตา ๒.เรื่องที่จะพูดเป็นเรื่องจริง ๓.เกิดคุณประโยชน์ ๔.เหมาะสมกับกาละ เทศะ

จากเรื่องราวความแค้นส่วนตัวได้ลุกลามเป็นความขัดแย้งระหว่างเชื้อชาติและศาสนา ผู้ที่อ่อนแอกว่าต่างร้องขอชีวิตท่ามกลางกองเลือดและคราบน้ำตา

.....เสน่ห์ของใจที่สงบชุ่มเย็น คือ การซ่อนเร้นและการกักเก็บความทุกข์ ความอยาก ความกังวล และความสับสนวุ่นวายต่างๆนานาได้สำเร็จ

.....เริ่มต้นทำดีแม้ได้เพียงเปลือกและกระพี้ ซึ่งเป็นส่วนที่ไม่คงทนแข็งแรง แต่สักวันหนึ่งจะต้องเจาะเซาะซอนไปถึงแก่นได้ ตรงกันข้าม ถ้าไม่เริ่มวันนี้จะมีวันนั้นได้อย่างไร อย่ารอจนวันต้นไม้ล้มครืนก่อนเวลาอันควร

หลวงพ่อ... จะไม่ถามลูกทุกคนว่า...เหนื่อยไหม เพราะถามไป...ก็รู้ว่าได้คำตอบอย่างไร เอาเป็นว่า...การทำงาน คือ การพักผ่อน

สภาพใจที่จะไปถึงที่สุดแห่งธรรม ต้องเป็นสภาพใจที่ไร้กังวล ไม่ติดในคน สัตว์ สิ่งของ เยือกเย็นเป็นนิตย์ สะอาด บริสุทธิ์ ผ่องใส